او فریلنسر نگهبانان را که برای ده ها سال شمشیر داموکلس را بر روی پادشاهان روسیه آویزان کرده بود ، از بین برد. مدیریت دولتی بهبود یافته بهینه سازی امور مالی عمومی. او در زمینه آماده سازی لغو رعیت داری کارهای زیادی انجام داد. حیاط را روسی کردم. او یک شوهر و پدر نمونه بود. اولین راه آهن در روسیه ساخته شده است.
جنگ کریمه را با شرمندگی از دست داد. راه تحصیل را برای مردم از عوام بسته است. او ایده های جدید را از هر طریق ممکن خفه کرد. او گروه سوم را ایجاد کرد که کل کشور را با شاخک های خبرچین فراگرفت. او سیاست خارجی سختی را پیش گرفت. او هرچه ممکن بود را نظامی کرد. وی لهستان را که برای آزادی تلاش می کرد خرد کرد.
این مقایسه دو شخصیت تاریخی نیست. این همه چیز در مورد امپراتور روسیه نیکلاس اول است (1796 - 1855 ، از 1825 حکومت می کند). هیچ کس نمی توانست ظهور او را بر تخت سلطنت پیش بینی کند. با این وجود ، نیکولاس اول با جلوگیری از آشفتگی های اجتماعی ، تقویت قدرت دولت و افزایش قلمرو دولت ، امپراطوری روسیه را برای چهار فرد مستحکم اداره کرد. پارادوکس - شواهد موثر بودن حکومت نیکولای مرگ او بود. او در بستر خود درگذشت ، قدرت را به پسرش منتقل کرد و هیچ کس جرأت اعتراض به این ارث را نداشت. دور از همه خودکامه های روسی این کار را کردند.
1. نیکلای پاولوویچ کوچک توسط کل کارمندان مراقبت می شد. این شامل 8 حشره کش و کم کار ، 4 خدمتکار ، 2 والت و یک اتاق کمکی ، 2 خانم "شب" کشیک ، یک بون ، یک پرستار ، یک پرستار بچه و یک مربی با درجه ژنرال بود. کودک را با کالسکه ای طلاکاری شده به دور کاخ می چرخاندند. از آنجا که حرکات افراد تاج دار در یک ژورنال ویژه ثبت شده است ، به راحتی می توان فهمید که نه امپراتور پل اول ، و نه مادر ماریا فئودوروونا نیکولاس را با توجه خود ناز نمی کنند. مامان معمولاً نیم ساعت یا حتی کمتر از آن قبل از شام نزد کودک می رفت (ساعت 21:00 سرو می شد). پدر ترجیح می داد کودکان را در هنگام توالت صبحانه ببیند ، همچنین به بچه ها وقت کمتری می دهد. مادربزرگ کاترین اول من با بچه ها بسیار مهربان بودم ، اما او زمانی که امپراتور آینده حتی شش ماهه نداشت ، درگذشت. تعجب آور نیست که نزدیکترین فرد به نیکلاس یک دایه جوان اسکاتلندی بود. نیکلای و خانواده اش که قبلاً به امپراطور تبدیل شده بودند ، گاهی توسط چارلوت لیون برای صرف چای متوقف می شدند. شب قتل پدرش (طبق نسخه رسمی ، پل اول بر اثر سکته مغزی در 12 مارس 1801 درگذشت) نیکلاس به خاطر نیاورد ، فقط تاج گذاری برادرش اسکندر به یادگار ماند.
2. هنگامی که نیکولای 10 ساله بود ، پرستار بچه ها و پرستاران تمام شدند. ژنرال کنت ماتی لامسدورف مربی اصلی شاه بزرگ بود. اصل اصلی آموزشی لامسدورف "نگه داشتن و ممانعت از آن" بود. او دائماً ممنوعیت های مصنوعی برای نیکلاس ایجاد می کرد ، که به دلیل نقض آن ، دوک بزرگ را با حاکمان ، عصاها ، میله ها و حتی چمبرها مورد ضرب و شتم قرار دادند (افسوس ، "شما می توانید شاهزاده خون سلطنتی را لمس کنید تا فقط سر او را ببرید" ، این برای ما مناسب نیست). مادر مخالف آن نبود ، برادر بزرگتر ، امپراطور الكساندر اول ، نه نور را دید و نه برادر كوچك تر را در پشت اصلاحات لیبرال (آنها 3 سال است كه همدیگر را ندیده بودند). پاسخ این پسر ، لامسدورف را متقاعد کرد - ما باید همچنان به گربه دوک بزرگ بپردازیم ، زیرا او فردی ناپسند ، گستاخ ، بی پروا و تنبل است. همه این مبارزه مانع از ژنرال شدن نیکولای در سن 12 سالگی نشد - او در 3 ماهگی به یک محافظ سرهنگ اسب تبدیل شد (حقوق وی 1000 روبل بود).
3. مادر و برادر بزرگتر اجازه ندادند که ژنرال جوان به جنگ میهنی 1812 برود ، اما نیکولای و برادرش میخائیل در کارزار اروپا شرکت کردند. حتی به دو قسمت - برادران در رژه رسمی پس از "صد روز ناپلئون" هنگ ها را فرماندهی می کردند. از اولین مبارزات انتخاباتی ، نیکولای مهمترین جام زندگی خود را به ارمغان آورد - قلب شاهزاده خانم فردریکا-لوئیز-شارلوت ویلهلمینا ، که در سال 1817 همسر او شد ، و بعداً امپراتور روسیه و مادر 8 فرزند.
4- عروسی با شارلوت در اول ژوئیه 1817 ، در روز تولد او برگزار شد. در 24 ژوئن ، شارلوت به ارتدکس با نام الکساندرا فئودوروونا تعمید یافت. مانیفست نوشته شده توسط دریاسالار و نویسنده نیمه وقت الكساندر شیشكف (بدین ترتیب كه به دلیل كلمات "صنعت" و "پیاده رو" با نیكولای كارامزین جنگید) شخصاً توسط امپراطور الكساندر اول خوانده شد. ما به شارلوت-الكساندرا فدوروونا یک درخت سال نو مدیون هستیم - این او بود که رسم القاtil کرد یک درخت همیشه سبز را برای کریسمس تزئین کنید.
5-اندکی بیش از 9 ماه پس از عروسی ، الکساندرا پسری به دنیا آورد که قرار بود به سلطنت الکساندر اول برسد. نخست زاده بدون دانستن این موضوع ، بار سنگینی بر دوش پدر و مادرش گذاشت. یک سال پس از تولد او ، عموها به نمایندگی از امپراطور بی فرزند و کنستانتین احمق ، به شام خانوادگی آمدند و به نیکولای و الکساندرا گفتند که ، به دلیل تمایلات شخصی و نبود فرزندان پسر ، نیکلای مجبور است تاج شاهنشاهی روسیه را بپذیرد. الكساندر اول برای اطمینان خاطر به جوانان گفت كه شاید او فردا از تخت سلطنت كنار نخواهد رفت ، اما "وقتی این بار احساس كند".
6. فاجعه بار از نظر معاصران و مورخان در مورد امپراتور آینده این واقعیت بود که نیکلاس ، در حالی که هنوز شاه بزرگ بود ، خواستار خدمت افسران شد. از زمان پیتر سوم ، آزادگان ارتش ابعاد بی سابقه ای پیدا کرده اند. شاهزاده بزرگ سرکوب های وحشتناکی به پا کرد: به افسران دستور داده شد که فقط با لباس فرم در هنگ ها حاضر شوند. ظاهر با لباس غیرنظامی منتفی بود (بعضی از کارمندان با کت و شلوار به بازرسی آمدند - بالاخره ، آنها نباید قبل از شام برای تعویض بروند).
Nikola- نیکولای یک دفترچه خاطرات نسبتاً پراکنده را نگهداری می کند ، از آن می توان فهمید که وی شخصاً با نظم مأمورهایی که بالش و وسایل مشابه را به جیب های مزرعه حمل می کردند ، ملاقات کرده است. سختگیرانه ترین مجازات در قالب دستگیری بلافاصله با جایگزینی 10 دستور دستگیری لغو شد ، توسط افسران به شدت خشونت آمیز تلقی شد. خود دوک اعظم نوشت که آنها او را درک نمی کنند و نمی خواهند بفهمند و "فسق نظامی" توسط یک قسمت ناچیز از "سخنگوی تنبل" هدایت می شد. برقراری نظم فقط در دو هنگ (نیکولای فرمانده هنگهای ایزمایلوفسکی و یاگرسکی بود) به تلاشهای چشمگیری نیاز داشت.
8- قیام دکیمبرتیست ها و به سلطنت رسیدن نیکلاس از بحث برانگیزترین وقایع تاریخ روسیه است. خطوط نقطه ای نقاط عطف زیر را نشان می دهد. نیکلاس به طور قانونی تاج و تخت را به دست گرفت - اسکندر اول درگذشت ، کناره گیری از کنستانتین مستند شد. مدتها بود که یک توطئه در میان افسران سطح متوسط در حال بلوغ بود - آقایان آزادی می خواستند. افراد باهوش در سطح رهبری عالی به خوبی از این توطئه اطلاع داشتند - همان فرماندار سن پترزبورگ ، كنت میلورادوویچ ، كه در میدان سنا كشته شد ، دائماً لیست های "اخوت" را در جیب خود داشت. در یک لحظه راحت ، افراد باهوش ، گویا از روی ناآگاهی ، شروع به هدایت نیروها و غیرنظامیان به سوگند دفتر به کنستانتین کردند. سپس معلوم شد که او باید با نیکولای بیعت کند. تخمیر آغاز شد ، توطئه گران تصمیم گرفتند که زمان آنها فرا رسیده است. و او واقعاً ضربه زد - در مقطعی در 14 دسامبر 1825 ، فقط گردان مهندس سپاه پاسداران جمعیتی از سربازان را جلوی در ورودی کاخ زمستان ، جایی که خانواده پادشاه جدید بود ، متوقف کرد. سنگها و چوبها را به سمت نیكولاس و پیروانش پرتاب كردند و او فقط با دو و كم همراهان به مجلس سنا راه یافت. امپراطور با عزم خاص خود نجات یافت - در مرکز پایتخت ، همه قادر به شلیک توپ با توپ به سمت سربازان خود نیستند. ناسازگاری "مخالفت غیر سیستمی" آن زمان نیز کمک کرد. در حالی که Decembrists می فهمیدند کدام یک از دیکتاتورها کجا پنهان شده است ، نیروهای دولتی شورشیان را محاصره کردند و تا عصر همه چیز پایان یافت.
9. عصر 14 دسامبر 1825 ، نیکلاس اول شخصیتی کاملاً متفاوت شد. این را همه - همسر و مادرش و نزدیکانش - یادداشت کردند. امپراطور از میدان سنا به قصر بازگشت. او در هنگام تحقیق در مورد توطئه و قیام Decembrists رفتار مطلوبی داشت. و او مجبور بود چیزی کمتر از میدان را تحمل کند ، زمانی که نزدیک شدن هر دسته جدید به معنای پیروزی یا مرگ است. حالا امپراطور قیمت وفاداری و خیانت را می دانست. افراد زیادی درگیر این توطئه بودند یا می دانستند. مجازات همه غیرممکن بود ، بخشش غیرممکن بود. سازش - 5 مرد به دار آویخته ، سخت کوشی ، تبعید و غیره - کسی را راضی نمی کرد. لیبرالها درباره لکه خونین تاریخ روسیه فریاد زدند ، افراد پیرو قانون متحیر بودند - فقط 30 سال از کشته شدن پدرشان توسط همین توطئه گران می گذرد ، و تزار چنین لطافت را نشان می دهد. این همه زمزمه و آشفتگی بر دوش نیکلاس اول بود - آنها به او التماس کردند ، او را شفاعت کردند ، از او خواستار شدند ...
10. نیکولاس اول با سخت کوشی متمایز شد. او قبلاً در ساعت 8 پذیرای وزرا را آغاز کرد. برای این کار یک ساعت و نیم در نظر گرفته شد و به دنبال آن گزارش هایی در مورد بالاترین نام ارائه شد. امپراطور یک قانون داشت - جواب سند ورودی باید در همان روز برسد. روشن است که پیروی از آن همیشه ممکن نبود ، اما این قانون وجود داشت. ساعت اداری دوباره از ساعت 12 آغاز شد. پس از آنها ، نیکولای به هر موسسه یا بنگاه اقتصادی مراجعه می کرد ، و این کار را بدون هشدار انجام داد. شاهنشاه ساعت 3 شام خوردند و پس از آن حدود یک ساعت با بچه ها گذراند. سپس تا پاسی از شب با اسناد کار کرد.
11. بر اساس نتایج قیام 14 دسامبر ، نیکلاس نتیجه گیری صحیحی را انجام داد: پادشاه باید یک وارث داشته باشد ، برای تاج و تخت تأیید و آماده شود. بنابراین ، هر وقت ممکن بود ، او به پرورش فرزندش اسکندر مشغول بود. البته بیشتر ، کنترل تربیت - سلطنت ها اغلب از لذت برقراری ارتباط مداوم با کودکان محروم هستند. با بلوغ وارث ، امور جدی تری به او سپرده می شد. در پایان ، وی در زمان غیبت در سن پترزبورگ به عنوان "مقام امپراطور" درآمد. و آخرین سخنان نیکولای قبل از مرگ خطاب به وارث بود. او گفت: "همه چیز را نگه دارید."
12. لباس سبز و سفید ، پرتره ای از شاهنشاه در پستان راست - شکل کلاسیک خدمتکار افتخار. واروارا نلیدووا نیز از چنین لباسی استفاده می کرد. او به احتمال زیاد تنها عاشق نیکولای خارج از ازدواج بود. موقعیتی که در صدها رمان زنانه جویده شده است: شوهر عاشق همسرش است که دیگر نمی تواند از نظر جسمی به او نیاز بدهد. یک رقیب جوان و سالم ظاهر می شود و ... اما هیچ "و" اتفاق نیفتاد. الکساندرا فئودوروونا چشمان خود را به این واقعیت بست که همسرش یک معشوقه داشت. نیکولای همچنان با احترام با همسرش رفتار می کرد ، اما به وارنکا نیز توجه داشت. این آتوس از "سه تفنگدار" است که پادشاهان از نظر ابتدایی بالاتر از همه انسانها هستند. در زندگی واقعی ، آنها بسیار دشوارتر از بخشندگان عادی نفقه هستند. قهرمان اصلی این داستان Varvara Nelidova است. مبلغ عظیم 200،000 روبل برای دختر پنجم او در یک خانواده نجیب فقیر ، که توسط نیکولای به وی وصیت شد ، او به نیازهای معلولان تحویل داد و می خواست کنیزان افتخار را در قصر رها کند. به درخواست مادرش ، الكساندر اول ، او را متقاعد كردم كه بماند. واروارا در سال 1897 درگذشت. دوک بزرگ میخائیل نیکولاویچ در مراسم خاکسپاری وی شرکت کرد. 65 سال پیش ، پس از تولد وی ، پزشکان الكساندرا فئودوروونا را برای زایمان منع كردند ، پس از آن رابطه عاشقانه نیكولای با واروارا آغاز شد. به سختی معشوقه دیگری در تاریخ می تواند به چنین نشانه احترامی افتخار کند.
13. نیکولای همانطور که لئو تولستوی نوشت ، "پالکین" بود. چوبها - shpitsruteny - بعنوان یکی از انواع مجازاتها در مقررات نظامی گنجانده شدند. برای شکستن کد لباس ، 100 ضربه از پشت به سربازان با چوب آغشته به محلول نمکی بیش از یک متر و قطر حدود 4 سانتی متر وارد شد. برای تخلفات جدی تر ، امتیاز سنج ها به هزاران رسید. توصیه نمی شود بیش از 3000 سنج بدهید ، اما حتی در آن زمان در مکان هایی زیاده روی شد و حتی هزار ضربه برای مرگ یک فرد متوسط کافی بود. در همان زمان ، نیکولای افتخار کرد که از مجازات اعدام استفاده نکرد. امپراطور با این واقعیت که میله ها در منشور است تناقض را برای خود حل کرد ، به این معنی که استفاده از آنها ، حتی قبل از مرگ مجازات شده ، قانونی است.
14. رشته اجرایی بالاترین ارگانهای قدرت دولتی در آغاز سلطنت نیکولای به شرح زیر بود. حدود ساعت 10 تصمیم گرفت به سنا نگاه کند. در آن سال ها ، سنا بالاترین نهاد اجرایی کشور بود - چیزی مانند کابینه وزیران فعلی ، فقط با اختیارات گسترده تر. در اداره جنایی حتی یک مقام وجود نداشت. ستایش از امپراطور - او در مورد پیروزی نهایی بر جنایت جنایی نتیجه گیری واضحی نکرد. نیکولای به دپارتمان دوم رفت (بخشهای "شماره" درگیر پرونده های قضایی و ثبت نام بودند) - همان تصویر. فقط در بخش سوم ، خودکامه با یک سناتور زنده ملاقات کرد. نیکولای با صدای بلند به او گفت: "یک میخانه!" و رفت. اگر کسی فکر می کند که سناتورها پس از آن احساس بدی دارند ، اشتباه می کند - این فقط نیکولای بود که احساس بدی داشت. تلاش او ، به اصطلاح مدرن ، ضربه زدن ، منعکس شد. سناتورها با یکدیگر درگیر شدند و به تزار اعلام کردند که افراد عادی قبل از 10 خانه را ترک نمی کنند ، که برادر اسکندر امپراطور فعلی ، خدا روحش را آرامش دهد ، با بهترین مردم امپراتوری نرمی و نرمی رفتار می کند و به آنها اجازه می دهد ساعت 10 یا 11 ظاهر شوند. در مورد آن و تصمیم گرفت خودکامگی چنین است ...
15. نیکولای از مردم نمی ترسید. در ژانویه 1830 ، جشن های گسترده ای در کاخ زمستان برای همه برگزار شد. وظیفه پلیس فقط جلوگیری از خرد كردن و كنترل تعداد افراد حاضر بود - در آن واحد نباید بیش از 4000 نفر وجود داشت. نحوه موفقیت مأموران پلیس در انجام این كار مشخص نیست ، اما همه چیز روان و با آرامش پیش رفت. نیکلاس و همسرش با تالار کوچک در سالن ها شناور بودند - جمعیت در مقابل آنها باز شد و در پشت زوج سلطنتی بسته شدند. شاهنشاه و شاهنشاه پس از گفتگو با مردم ، در یک حلقه باریک 500 نفری برای صرف شام به ارمیتاژ رفتند.
16. نیکلاس اول نه تنها زیر گلوله شجاعت نشان داد. در طی شیوع وبا ، هنگامی که در مسکو بیداد می کرد ، امپراطور به شهر آمد و روزهای کامل را در میان مردم گذراند ، از م institutionsسسات ، بیمارستان ها ، بازارها ، یتیم خانه ها بازدید کرد. پیاده ای که اتاق امپراطور را تمیز کرد و زنی که در غیاب صاحبخانه قصر را به نظم نگه داشت ، درگذشت. نیکولای 8 روز در مسکو ماند و روحیه مردم شهر را به روح مردم افتاد و پس از انجام قرنطینه دو هفته مقرر ، به سن پترزبورگ بازگشت.
17. تاراس شوچنکو به خاطر عشق به آزادی یا استعداد ادبی اصلاً به سرباز اعزام نشده است. او دو لیبل نوشت - یکی در مورد نیکلاس اول ، دوم در مورد همسرش. نیکولای با خواندن افترا که در مورد او نوشته شده بود ، خندید. افتراى دوم او را به خشم وحشتناکى سوق داد. او تسارینا شوچنکو را لاغر ، پا نازک و سر تکان داد. در واقع ، الکساندرا فدوروونا به طرز دردناکی لاغر بود ، که با زایمان مکرر تشدید شد. و در 14 دسامبر 1825 ، او تقریباً از ناحیه پا سکته کرد و از لحظات هیجان سرش واقعا لرزید. پست بودن شوچنکو نفرت انگیز بود - الکساندرا فدوروونا با پول خود پرتره ژوکوفسکی را خریداری کرد. این پرتره سپس با درآمد حاصل از خرید پول توسط شوچنکو از بنده ، در قرعه کشی انجام شد. امپراطور از این موضوع اطلاع داشت ، اما نکته اصلی این بود که شوچنکو از این موضوع آگاهی داشت. در واقع ، تبعید او به عنوان یک سرباز نوعی رحمت بود - برای سفر شوچنکو به یک مقصد متعلق به دولت در جایی در ساخالین ، مقاله ای در این مورد یافت می شود.
18- دوره سلطنت نیکلاس اول از نظر تقویت و گسترش دولت روسیه بی سابقه بود. حرکت 500 کیلومتری مرز به سمت گسترش قلمرو روسیه به ترتیب کارها بود. ژنرال وادیلی پروفسکی در سال 1851 اولین کشتی های بخار را از آن طرف دریای آرال راه اندازی کرد. مرز امپراتوری روسیه بیش از گذشته 1000 کیلومتر در جنوب ادامه داشت. نیکولای موراویوف ، به عنوان فرماندار تولا ، طرحی را برای توسعه و گسترش خاور دور روسیه به نیکلاس اول ارائه داد. این ابتکار مجازات است - موراویوف اختیاراتی دریافت کرد و به سرزمین موعود خود رفت. در نتیجه فعالیتهای طوفانی وی ، امپراتوری حدود یک میلیون کیلومتر مربع سرزمین دریافت کرد.
نوزدهجنگ کریمه هم در تاریخ روسیه و هم در زندگی نامه نیکلاس اول یک زخم بهبود نیافته است. حتی وقایع مربوط به سقوط امپراتوری بسیاری با این درگیری دوم بین روسیه و اتحادیه اروپا آغاز می شود. اولین ، ناپلئونی ، توسط برادر بزرگتر نیکولای اسکندر بازپس گرفت. نیکولای نتوانست با دومی کنار بیاید. نه اقدامات دیپلماتیک و نه نظامی. شاید نقطه انشعاب امپراتوری در سواستوپل در سال 1854 بود. نیکولای اعتقاد نداشت که قدرتهای مسیحی با ترکیه وارد اتحاد می شوند. او نمی توانست باور کند که سلطنت های خویشاوند ، که قدرت آنها را در سال 1848 حفظ کرد ، به او خیانت کنند. اگرچه او تجربه مشابهی داشت - شهروندان پترزبورگ در سال 1825 با چوب و سنگفرش به سمت او پرتاب کردند ، اما از احترام آنها به حامل خدا خجالت نکشیدند. و همشهریان فرهیخته ، با توجه به مقاله شناخته شده ردیابی ، ناامید نشدند: رژیم پوسیده مهمات را در اختیار سربازان قرار نداد (چکمه های کف مقوایی برای همه چیز به یاد می ماند) ، مهمات و مواد غذایی. در نتیجه جنگ ، روسیه سرزمینهای خود را از دست نداد ، اما از آن بدتر ، اعتبار خود را از دست داد.
20. جنگ کریمه نیکلاس اول را به گور آورد. در اوایل سال 1855 ، وی یا به دلیل سرماخوردگی یا آنفولانزا بیمار شد. تنها پنج روز پس از شروع بیماری ، او اعتراف کرد که "کاملاً خوب نیست". امپراطور کسی را دریافت نکرد ، اما با اسناد به کار خود ادامه داد. نیکولای که به سختی احساس بهتر می کرد ، به دیدار هنگ هایی که عازم جبهه بودند رفت. از هیپوترمی جدید - لباس تشریفاتی آن زمان منحصراً برای هوای گرم محاسبه شد - بیماری بدتر شد و به ذات الریه تبدیل شد. در 17 فوریه ، وضعیت امپراتور به شدت وخیم شد و اندکی پس از ظهر 18 فوریه 1855 ، نیکلاس اول درگذشت. او تقریباً تا آخرین دقایق زندگی خود هوشیار بود و وقت داشت دستورات مربوط به برگزاری مراسم خاکسپاری و مومیایی بدنش را صادر کند.
21. شایعات زیادی در مورد مرگ نیکلاس اول وجود داشت ، اما به سختی هیچ پایه و اساسی دارند. هر بیماری جدی در آن سال ها کشنده بود. سن 60 سالگی نیز قابل احترام بود. بله ، بسیاری از آنها عمر طولانی تری داشتند ، اما شاهنشاه 30 سال استرس مداوم از اداره یک کشور عظیم پشت سر خود داشت. تزار خودش دلیل شایعات را بیان کرد - او دستور داد بدن را با کمک برق مومیایی کنند. فقط تجزیه را تسریع کرد. کسانی که برای خداحافظی آمده بودند بوی آنها را می شنیدند و تجزیه سریع علامت مسمومیت بود.
