نیکا جورجیوانا توربینا (هنگام تولد توربین؛ 1974-2002) - شاعر شوروی و روسی. به لطف شعرهایی که در کودکی سروده شده محبوبیت جهانی پیدا کرده است. برنده جایزه شیر طلایی.
حقایق جالب بسیاری در زندگی نامه Nika Turbina وجود دارد که در این مقاله درباره آنها صحبت خواهیم کرد.
بنابراین ، در اینجا بیوگرافی کوتاهی از توربینا آورده شده است.
بیوگرافی نیکا توربینا
نیکا توربینا در 17 دسامبر 1974 در یالتای کریمه متولد شد. پدرش جورجی توربین به عنوان بازیگر کار می کرد و مادرش مایا نیکانورکینا یک هنرمند بود. بعداً نام خانوادگی پدرش مبنای نام مستعار وی خواهد شد.
کودکی و جوانی
والدین شاعر آینده هنگامی که او هنوز کوچک نبود از هم جدا شدند. به همین دلیل ، او در خانواده مادر بزرگ شد و بزرگ شد ، همراه مادربزرگش لیودمیلا کارپوا و پدربزرگش ، آناتولی نیکانورکین ، که نویسنده بود.
در خانواده توربینا به هنر و ادبیات توجه زیادی می شد. این دختر غالباً شعرهایی را می خواند که با لذت فراوان آنها را گوش می داد. نیکا به ویژه کارهای آندره وزنزنسکی را دوست داشت ، که روابط دوستانه ای با مادرش داشت.
یک واقعیت جالب این است که برخی از زندگینامه نویسان توربینا ادعا می کنند که وزنزنسکی پدر واقعی او بوده است ، اما چنین پیش فرض هایی با واقعیت های قابل اعتماد پشتیبانی نمی شوند. مایا نیکانورکینا علاوه بر نقاشی ، شعر نیز می سرود.
نیکا توربینا از همان کودکی از آسم رنج می برد که اغلب مانع از خواب شبانه او می شد. از 4 سالگی ، در هنگام بی خوابی ، او از مادرش خواست كه آیاتی را تحت الشعاع بنویسد كه از نظر او ، خدا خودش با او صحبت كند.
شعرها ، قاعدتاً ، مربوط به تجارب شخصی دختر بود و در بیت خالی سروده می شد. تقریباً همه آنها بسیار ناراحت و افسرده بودند.
ایجاد
وقتی نیکا حدود 7 ساله بود ، مادرش شعرهای خود را به نویسنده معروف یولیان سمنوف نشان داد. وقتی نویسنده آنها را خواند ، باور نمی كرد كه نویسنده شعرها یك دختر بچه است.
با تشکر از حمایت Semenov ، آثار توربینا در Komsomolskaya Pravda منتشر شد. از همان لحظه زندگی نامه او بود که این شاعر جوان محبوبیت زیادی در بین هموطنان خود پیدا کرد.
سپس دختر ، به توصیه مادرش ، نام مستعار "Nika Turbina" را برد که بعداً در گذرنامه وی به نام و نام خانوادگی رسمی وی تبدیل شد. وی در سن 8 سالگی شعرهای زیادی را سروده بود که برای ایجاد مجموعه "پیش نویس" که به ده ها زبان ترجمه شده بود ، کافی بود.
شایان ذکر است که یوگنی یوتوشنکو از هر لحاظ ممکن ، چه در زندگی خلاق و شخصی وی ، به نیکا کمک کرد. وی اطمینان حاصل کرد که آثار وی توسط افراد زیادی نه تنها در اتحاد جماهیر شوروی شوروی ، بلکه در خارج از کشور نیز خوانده می شود.
در نتیجه ، به پیشنهاد یوتوشنکو ، توربینا 10 ساله در مسابقه بین المللی شعر "شاعران و زمین" که در چارچوب مجمع ونیز برگزار شد ، شرکت کرد. عجیب است که این مجمع هر 2 سال یک بار برگزار می شود و اعضای هیئت منصفه آن متخصصانی از کشورهای مختلف هستند.
پس از اجرای موفق ، جایزه اصلی - "شیر طلایی" به نیکا توربینا اهدا شد. این دختر اتحاد جماهیر شوروی را ستایش کرد و باعث شد در مطبوعات جهان درباره خودش بنویسد. آنها او را یک اعجوبه کودک خواندند و سعی کردند بفهمند که چگونه کودکی موفق به نوشتن چنین شعرهای "بزرگسالان" پر از درد و احساسات عاطفی می شود.
به زودی نیکا و مادرش در مسکو اقامت گزیدند. در آن زمان ، زن دوباره ازدواج کرد ، در نتیجه یک خواهر ناتنی ، ماریا ، در توربینا متولد شد. در اینجا او به مدرسه رفتن ادامه می دهد ، جایی که نمرات نسبتاً متوسطی دریافت می کند و اغلب با معلمان درگیر می شود.
در سال 1987 ، توربینا به ایالات متحده سفر کرد ، جایی که گفته شد با جوزف برودسکی ارتباط برقرار کرده است. چند سال بعد ، بینندگان او را در فیلم It was by the Sea دیدند. این دومین و آخرین حضور او در صفحه نمایش بزرگ بود ، با وجود این واقعیت که این دختر اغلب اعتراف می کرد که می خواهد بازیگر شود.
در آن زمان ، نیکا دیگر شعرهایش را نمی خواند ، اما به طور دوره ای به نوشتن ادامه می داد. در سال 1990 ، دومین و آخرین مجموعه شعر او "قدم ها ، قدم ها ..." منتشر شد.
بسیاری از زندگینامه نویسان توربینا تمایل دارند که مادر و مادربزرگ از نیکا به عنوان سود استفاده کرده و محبوبیت وی را کسب کنند. به طور مکرر به آنها توصیه شد که این دختر را به روانشناسان نشان دهند ، زیرا زندگی طوفانی و شهرت جهانی بر وضعیت روحی او تأثیر منفی می گذارد.
در همان زمان ، یوتوشنکو از حمایت از شاعر خودداری کرد و حتی ارتباط با بستگان خود را متوقف کرد. این مرد همچنین معتقد بود که مادر و مادربزرگ توربینا به سادگی در تلاشند تا از او پول بگیرند. شاعر در مصاحبه ای این کار را خیانت از طرف خود خواند ، اما خیلی زود حرف های او را پس گرفت.
مسئله انتقاد و تألیف
استعداد غیر قابل توضیح نیکا توربینا بحث های زیادی را در جامعه به وجود آورد. به ویژه ، بسیاری از کارشناسان درباره تألیف اشعار وی س questionال کردند و احتمال دادند که اشعار آنها توسط نزدیکان وی سروده شده است.
در پاسخ به چنین اتهاماتی ، دختر شعر "آیا من شعرهای خود را نمی نویسم؟" الكساندر راتنر ، یكی از زندگینامه نویسان وی ، بسیاری از پیش نویس ها و نسخه های خطی بازمانده این بانوی شاعر را مطالعه كرد و پس از آن نتیجه گرفت كه همه شعرها توسط توربینا نوشته نشده اند ، اما به عنوان مثال توسط مادر وی سروده شده اند.
بسیاری از منتقدان از نیک به عنوان یک استعداد بیش از حد اظهار نظر کردند. آنها گفتند که اگر سن دختر نبود ، به سختی به کار او توجه می کردند. با این وجود ، بسیاری از نویسندگان معتبر درباره شعرهای او بسیار بالا صحبت می کردند.
هنرمندی توربینا که با استفاده از آن آثار خود را روی صحنه می خواند ، شایسته توجه ویژه بود. به گفته همان راتنر ، شعر در عملکرد خود بسیار بهتر از چاپ شناخته شده است. تعدادی از متخصصان بر این عقیده اند که روان کودک با استرس و شهرت و سپس فراموشی کنار نیامده است.
زندگی آینده
نیکا توربینا از دست دادن شهرت را بسیار سخت تجربه کرد ، در نتیجه او دائما در یک حالت افسرده بود. در دبیرستان ، او قبلاً الکل می نوشید ، با افراد مختلفی ملاقات می کرد ، اغلب شب را در خانه نمی گذراند ، و حتی رگ بریده بود.
توربینا پس از دریافت گواهینامه ، وارد VGIK شد و خواست زندگی خود را با بازیگری پیوند دهد. با این حال ، یک سال بعد او علاقه خود را به تحصیل از دست داد و دانشگاه را رها کرد.
در سال 1994 ، نیکا دانشجوی م Instituteسسه فرهنگی مسکو شد و در آنجا بدون کنکور پذیرفته شد. در این دوره از زندگی نامه ، او قبلاً مشکلات جدی روحی را تجربه کرده بود که خود را در اختلال در هماهنگی حرکات و ضعف حافظه نشان داد.
مدتی توربینا در همه رشته ها نمره بالایی گرفت و حتی دوباره شعر گفتن را شروع کرد. با این حال ، در روز تولد 20 سالگی ، او دوباره شروع به نوشیدن کرد ، تحصیلات خود را رها کرد و راهی یالتا شد. بعداً ، او به سختی توانست در دانشگاه بهبود یابد ، اما فقط در بخش مکاتبات.
در بهار 1997 ، نیکا با دوستش در آپارتمان مشغول نوشیدن بود. در حین تجمعات ، جوانان به مشاجره می پرداختند. دختر که می خواست آن پسر را بترساند ، به بالکن شتافت ، اما نتوانست مقاومت کند و به زمین افتاد.
در هنگام سقوط ، دختر روی درخت گرفتار شد و این باعث نجات جان او شد. او استخوان یقه خود را شکست و ستون فقراتش را زخمی کرد. مادر دخترش را برای معالجه به یالتا برد. توربین پس از یک تشنج شدید به بیمارستانی روانی اعزام شد که اولین مورد در زندگی نامه وی بود.
پس از بهبودی ، نیکا برای مدت طولانی نمی توانست کاری پیدا کند. با این حال ، او در نمایش های تئاتر شرکت می کرد و فیلمنامه هایی را برای نمایش های کودکان می نوشت. دختر هنوز افسرده بود و شعرهای فرزندانش را خیلی بد به خاطر می آورد.
زندگی شخصی
در سن 16 سالگی ، نیکا با روانپزشک جیووانی ماستروپائولو ملاقات کرد ، که بیماران را از طریق هنر ، از جمله با استفاده از کار این شاعر ، معالجه می کرد. به دعوت وی ، او به سوئیس رفت و در آنجا زندگی مشترک خود را با یک دکتر آغاز کرد.
یک واقعیت جالب این است که ماستروپائولو 60 سال از توربینا بزرگتر بود. با این حال ، بعد از حدود یک سال ، رابطه آنها پایان یافت و او به خانه بازگشت. به زودی ، دختر عاشق متصدی بار کنستانتین شد ، او تصمیم داشت به معنای واقعی کلمه روز بعد از ملاقات با او ازدواج کند.
اگرچه پسر از ازدواج با نیکا امتناع ورزید ، اما عاشقانه جوانان حدود 5 سال طول کشید. به سختی می توان زندگی نامه شخصی توربینا را خوشحال نامید. آخرین هم اتاقی وی الكساندر میرونوف بود.
عذاب
در ماه مه 2002 ، میرونوف در حال تعمیر اتومبیل خود بود ، که نیکا از ترس قطع روابط ، عمداً آن را خراب کرد. در آن لحظه ، توربینا به همراه دوست خود اینا و دوستانش در خانه ای در نزدیكی مشغول نوشیدن بود.
با گذشت زمان ، نیکا به خواب رفت ، در حالی که اینا و دوست پسرش برای خرید قسمت دیگری از الکل رفتند. شاعر که از خواب بیدار شد ، منتظر آنها بود و در آستانه پنجره طبقه 5 نشسته و پاهایش را آویزان کرده بود. او که در هماهنگی مشکلی داشت ، واضح است که به طرز ناخوشایندی برگشت و از پنجره آویزان شد.
رهگذرانی که صدای فریاد را شنیدند سعی کردند به دختر کمک کنند اما وقت نکردند. او در حالی که مصدومیت شدیدی داشت ، به زمین افتاد. پزشكانی كه به موقع رسیده بودند نتوانستند او را نجات دهند ، در نتیجه دختر بر اثر از دست دادن خون درگذشت.
نیکا توربینا در 11 مه 2002 در 27 سالگی درگذشت.
عکس از نیکا توربینا
