سرنوشت شهرها به اندازه سرنوشت افراد قابل پیش بینی نیست. در سال 1792 ، كاترین دوم به قزاقهای دریای سیاه از كوبان به دریای سیاه و از شهر ییسك به لبا اعطا كرد. یک مرز معمولی - هر کجا که نگاه کنید - استپ برهنه است. معلوم خواهد شد - افتخار و افتخار به قزاق ها ، نتیجه ای نخواهد داشت - شخص دیگری برای آرام سازی حرکت می کند.
قزاقها این کار را کردند. کمتر از صد سال بعد ، اکاترینودار ، همانطور که قزاقها آن را به نام امپراطور نامگذاری کردند ، به یکی از بزرگترین شهرهای جنوب روسیه تبدیل شد. سپس ، که قبلاً تحت حاکمیت شوروی بود ، کراسنودار (که در سال 1920 تغییر نام یافت) چنان سریع پیشرفت کرد که قدم در پاشنه روستوف که پایتخت جنوب محسوب می شد ، آغاز کرد.
در قرن XXI ، کراسنودار به رشد و افزایش اهمیت خود ادامه می دهد. این شهر یا قبلاً میلیونر شده است یا در شرف تبدیل شدن به آن است. اما این حتی در مورد تعداد ساکنان نیست. وزن اقتصادی و سیاسی کراسنودار در حال رشد است. این عوامل ، همراه با آب و هوای نسبتاً مطلوب ، علیرغم دشواری های اجتناب ناپذیر رشد ، این شهر را به مکانی جذاب برای زندگی تبدیل می کند. نکات برجسته در پایتخت سرزمین کوبان کدامند؟
1. کراسنودار در موازی چهل و پنجم واقع شده است ؛ آنها حتی می خواهند یک تابلوی یادبود مربوطه را در شهر نصب کنند. کمتر شناخته شده است که از نظر روسیه کراسنودار و سرزمینهای مجاور آن یک جنوب پر برکت است ، جایی که میلیونها روس با کمال میل در آنجا کوچ می کنند. اما همه چیز در دنیا نسبی است. در همان چهل و پنجمین موازی در ایالات متحده ، واقعاً طبق معیارهای محلی ، شمالی ها زندگی می کنند ، زیرا این مناطق مناطقی از مرز بین ایالات متحده و کانادا هستند ، جایی که یخبندان های ده درجه ای وجود دارد و تقریباً هر زمستان برف می بارد. به ترتیب برای کانادایی ها ، چهل و پنجمین موازی مترادف با خورشید و گرما است. در آسیا ، چهل و پنجمین موازی از دره های حاصلخیز آسیای میانه ، و از استپها و بیابانهای مرده عبور می کند. در اروپا ، اینها جنوب فرانسه ، شمال ایتالیا و کرواسی است. بنابراین به سختی منصفانه است که موازی 45 ام را "طلایی" در نظر بگیریم. حداکثر "میانگین طلایی" است - نه نوریلسک ، اما مکانهایی با آب و هوای بهتر وجود دارد.
2. در سال 1926 ، ولادیمیر مایاکوفسکی دو بار به کراسنودار رفت. این شاعر برداشت های خود از اولین دیدار خود را در ماه فوریه در یک شعر کوتاه منتشر شده در مجله Krokodil تحت عنوان گزنده "بیابان سگ" منعکس کرد. عنوان شعر در تحریریه آورده شد ، اما پس از آن مردم به پیچیدگی های چاپ و نشر پرداختند. در جریان بازدید دوم مایاکوفسکی از کراسنودار در ماه دسامبر ، درگیری در سالن با یک شاعر که از صحنه صحبت می کرد (یک پدیده عادی برای آن سالها). مایاکوفسکی ، که هرگز حتی یک کلمه به جیبش نرفت ، در پاسخ به سخنی درباره "غیرقابل فهم بودن" شعرهایش ، حرف زد: "فرزندان شما خواهند فهمید! و اگر آنها نفهمند ، به این معنی است که آنها مانند درختان بلوط بزرگ می شوند! " اما این شعر از آن زمان با نام های "کراسنودار" یا "پایتخت سوباچکینا" منتشر شده است. در کراسنودار واقعا تعداد زیادی سگ وجود داشت و آنها آزادانه در شهر می دویدند. چند دهه بعد ، "دکتر سنت برنارد" فراخوانده شد. یک سگ متعلق به یک پزشک مشهور می تواند در هنگام اجرا به تئاتر برود یا در طی یک جلسه به م anسسه ای برود. در سال 2007 ، در نبش خیابان. رد و میرا با نقل قولی از شعر مایاکوفسکی یادبودی برای سگها بنا کردند.
3. تا همین اواخر ، چای کراسنودار شمالی ترین چای در جهان بود که در مقیاس جدی تولید می شد (در سال 2012 ، چای با موفقیت در انگلیس رشد می کرد). آنها از اواسط قرن نوزدهم سعی کردند در دامنه های شمالی قفقاز چای بکارند ، اما فایده ای نداشت - چای گرفته شد ، اما در زمستان های شدید منجمد شد. فقط در سال 1901 ، یودا كوشمن ، یك كارگر سابق مزارع چای گرجستان ، با موفقیت چای را در منطقه ای كه هم اكنون بخشی از قلمرو کراسنودار است کاشت. در ابتدا ، كوشمن خندیده شد ، و هنگامی كه او شروع به فروش چای خود با یك روبل در هر پوند كرد ، آنها شروع به خراب كردن او كردند - قیمت چای حداقل 4 - 5 روبل برای هر كیلوگرم ، یعنی بیش از 2 روبل برای هر پوند. تولید انبوه چای کراسنودار تنها پس از انقلاب صورت گرفت. چای کراسنودار با کیفیت بالا با سایه های مختلف طعم به دست می آید و اتحاد جماهیر شوروی آن را برای ده ها میلیون روبل صادر کرد. جایگزینی واردات در آن زمان تقریباً چای را خراب کرد - در دهه های 1970 تا 1980 ، چای برای رشد بیشتر به منظور جایگزینی واردات ارز خارجی ، نیاز به رشد داشت. پس از آن بود که نظر در مورد کیفیت پایین چای کراسنودار شکل گرفت. در قرن XXI ، تولید چای کراسنودار در حال بازیابی است.
4- ساکنان کراسنودار دوست داشتند خود را با یک زمین لرزه 5 درجه ای بترسانند ، که گویا می تواند سد دریای کوبان را نابود کند. حجم آب در این مخزن به حدی است که آب نه تنها دو سوم کراسنودار ، بلکه همه چیز دیگری را که در مسیر دریای سیاه وجود دارد از بین می برد. اما اخیراً ادامه این سناریو محبوبیت بیشتری پیدا کرده است - آبی که به دریا می ریزد با آزاد سازی و انفجارهای بعدی حجم کیهانی سولفید هیدروژن ، صفحه تکتونیکی آزوف- دریای سیاه را هل می دهد. و در جهان ، همانطور که مدتهاست شناخته شده است ، مرگ سرخ است.
5. امروزه استادیوم بازسازی شده و بی وقفه "دینامو" در سال 1932 ساخته شد. در طول اشغال ، نازی ها آن را به یک اردوگاه اسیر تبدیل کردند. پس از آزادسازی کراسنودار ، احیای شتابزده صنعت و بخش مسکونی آغاز شد ، دیگر فرصتی برای استادیوم ها وجود نداشت. مرمت "دینامو" فقط در سال 1950 آغاز شد. با تشکر از فن آوری نادر آن زمان مونتاژ پایه ها از بتن مسلح پیش ساخته و روش ساخت و ساز مردمی - ساکنان کراسنودار ، پیر و جوان ، برای کار در هر زمان مناسب به ورزشگاه آمدند - پرونده در یک سال و نیم به پایان رسید. در ماه مه 1952 ، اولین دبیر کمیته منطقه ای CPSU نیکولای ایگناتوف ، که شروع به بازسازی کرد ، با افتخار ورزشگاه بازسازی شده را افتتاح کرد. خانه ورزش "دینامو" با استخر شنا در سال 1967 ساخته شده است.
6. در 4 اکتبر 1894 ، اولین چراغ های الکتریکی در خیابان کراسنایا روشن شد. در اوایل ماه مه سال 1895 یکاترینودار مراکز خرید تلفن خود را بدست آورد. در 11 دسامبر سال 1900 ، یکاترینودار هفدهمین شهر در امپراتوری روسیه شد ، جایی که یک تراموا شروع به کار کرد. سرویس واگن برقی در این شهر در تاریخ 28 ژوئیه سال 1950 افتتاح شد. گاز طبیعی در بخش مسکونی کراسنودار در 29 ژانویه 1953 ظاهر شد. در 7 نوامبر 1955 ، مرکز تلویزیونی کراسنودار شروع به پخش برنامه کرد (این مرکز تلویزیونی به اصطلاح کوچک و آزمایشی بود - در آن زمان 13 گیرنده تلویزیون در کل شهر وجود داشت و مرکز تلویزیون بزرگ چهار سال بعد به بهره برداری رسید).
7. راه آهن می تواند در سال 1875 به یکاترینودار وقت بیاید ، اما قوانین اقتصاد بازار سرمایه داری دخالت کرد. پیش نویس قانون ساخت خط آهن روستوف-ولادیکاوکاز در سال 1869 تصویب شد. در شرکت سهامی که برای احداث و بهره برداری بعدی از جاده ایجاد شده بود ، بیشتر سهام متعلق به دولت بود. "سرمایه گذاران" خصوصی قصد داشتند در ساخت جاده پول کسب کنند و پس از اتمام فروش با قیمت های گزافی فروخته شد (لابی گران قبلاً آموزش دیده بودند) به همان ایالت. به طور رسمی ، تا سال 1956 یک قرارداد امتیاز وجود داشت ، اما کسی به طور جدی در مورد آن فکر نکرد. بنابراین ، راه آهن سریعتر و ارزان تر ساخته شد. چرا می توانید در خرید زمین گران قیمت در یکاترینودار پول خرج کنید ، اگر می توانید جاده ای را از بین زمین های بایر هدایت کنید ، جایی که زمین یک پنی ارزش دارد؟ در نتیجه ، کسی در امتداد جاده تازه افتتاح شده رانندگی نکرد و هیچ چیز برای حمل ندارد - از کنار تمام مراکز قفقاز شمالی عبور می کرد. فقط در سال 1887 بود که یک خط راه آهن تا یکاترینودار گسترش یافت.
8- بومی یکاترینودار ، که فقط تحصیلات چهار ساله در مدرسه فروشندگان دریافت کرد ، وی روشی را برای عکاسی از نور ساطع شده توسط اتم ها ایجاد کرد که به نام وی نامگذاری شد - "اثر کرلیان". سمیون کرلیان در یک خانواده بزرگ ارمنی به دنیا آمد و از همان کودکی مجبور به کار شد. دستان طلایی همراه با ذهنی تیزبین او را به یک استاد ضروری برای کل کراسنودار تبدیل کردند. برای چاپخانه ، او کوره ای ساخت که به چاپگرها اجازه می دهد فونت هایی با کیفیت خود تهیه کنند. به کمک نصب مغناطیسی آن ، دانه ها با کیفیت بالا در آسیاب ها تمیز شدند. راه حل های اصلی کرلیان در صنایع غذایی و دارویی جواب داد. سمیون داویدوویچ با دیدن درخشش کم نور بین الکترودهای دستگاه فیزیوتراپی در بیمارستان ، شروع به عکاسی از اشیا مختلف در این درخشش کرد. وی متوجه شد که از چنین درخششی می توان برای تشخیص وضعیت فرد استفاده کرد. بدون حمایت دولت ، کرلیان و همسرش والنتینا که به همسرش در کار او کمک کردند ، تحقیقات را برای دهه ها ادامه دادند ، تا زمان مرگ مخترع در سال 1978. هیاهوی مدرن پیرامون "اثر کرلیان" با شناسایی هاله ها و غیره هیچ ارتباطی با شهروند برجسته کراسنودار ندارد.
9. با اعتراف خود ، ساموئیل مارشاک نویسنده کودک در یکاترینودار شد. در طول جنگ داخلی ، او ابتدا خانواده خود را به این شهر فرستاد ، و سپس خودش را نقل مکان کرد. علی رغم این واقعیت که یکاترینودار چندین بار از سفید به قرمز و بالعکس منتقل شد ، زندگی فرهنگی در شهر کاملاً در جریان بود. علاوه بر این ، این جوش به رنگ پرچم بالای مکان های عمومی بستگی ندارد - قرمزها و سفیدپوشان با یک دست دستور اعدام را امضا کردند و با دست دیگر اجازه افتتاح مجلات ادبی و حتی تئاتر را داشتند. 18 ژوئیه 1920 در تئاتر کودکان ، به همت مارشاک و دوستش الیزاتا واسیلیوا ، اولین نمایش انجام شد نمایشنامه هایی از ساموئیل یاکوولویچ "قفسه سینه پرواز". "خانه گربه" و "قصه بز" نیز در یکاترینودار نوشته شده اند ، اما قبلاً تحت حکومت اتحاد جماهیر شوروی بودند.
10. جای تعجب است که ، علی رغم وجود برج هیپربلوئید ولادیمیر شوخوف در کراسنودار ، این شهر هنوز هیچ نماد بصری ندارد. نشان این شهر بیش از شخصیت پردازی کراسنودار برای دوست داران هیرالدیک به یک شارده شباهت دارد. اما برج منحصر به فرد دارای مخزن آب قرص ، ساخته شده در سال 1935 ، حتی می خواست تخریب شود. به این اتفاق نیفتاد ، و اکنون برج از سه طرف با ساختمانهای مرکز خرید "گالری کراسنودار" محاصره شده است. به عنوان یک نشان ، تاکنون فقط در شرکت Vodokanal مناسب بوده است. در زمانی که یکی از روزنامه های محلی پرورش غیرقانونی تمساح در مخزن را "افشا کرد" این برج در سراسر کراسنودار رعد و برق داشت. گفته می شود ، هنگام تلاش برای انتقال تمساح ها فرار کرده و اکنون در کوبان مستقر شده اند. اعتقاد به واژه چاپی چنان قوی بود که در اواسط تابستان سواحل خالی بود.
11. همراه با بناهای یادبود برای افراد واقعی در کراسنودار ، یادبودها و علائم یادبودی به احترام غیر منتظره ترین شخصیت ها و رویدادها برپا می شوند. همراه با بنای یادبود هنرمند ایلیا رپین ، که قسمت اصلی کار مقدماتی نقاشی "قزاق ها نامه ای به سلطان ترکیه می نویسند" را در کراسنودار انجام داد ، یک بنای یادبود نیز برای همین قزاق ها وجود دارد - شخصیت های نقاشی. ایلیا ایلف هرگز به کراسنودار نرفته است و یوگنی پتروف در آشوب نظامی سال 1942 تنها چند روز را در شهر گذراند. قهرمان اصلی ادبی آنها ، اوستاپ بندر ، هرگز به کراسنودار نرفته است و بنای یادبودی از کلاهبردار شوخ در شهر وجود دارد. در این شهر بناهای تاریخی به نام مهمان بی نام و دزدان دریایی ، کیف پول ، شوریک و لیدا از کمدی جاودانه "عملیات Y" و دیگر ماجراهای شوریک وجود دارد.
12. فقط جمعیت رسمی کراسنودار در دهه گذشته سالانه 20-25000 نفر به طور مداوم افزایش می یابد. بسیاری این را دلیل غرور می دانند: کراسنودار یا شد (در 22 سپتامبر 2018 ، حتی به طور جدی جشن گرفته شد ، اما سپس Rosstat آن را اصلاح کرد) یا در شرف میلیونر شدن است! با این حال ، چنین رشد جمعیتی حتی در سالهای اقتصاد برنامه ریزی شده یک فاجعه بود ؛ در یک فضای بازار ، مشکلاتی را ایجاد می کند که به طور کلی غیرقابل حل به نظر می رسند. این وضعیت در جاده ها نیز صدق می کند. راه بندان در زمستان و تابستان ، در باران و هوای خشک ، در ساعات اوج مصرف و حتی به دلیل حوادث رانندگی جزئی ایجاد می شود. وضعیت ناخوشایند فاضلاب فاضلاب وضعیت را بدتر می کند - پس از باران کم و بیش شدید ، می توان کراسنودار را به طور موقت به ونیز تغییر نام داد. جمعیت در حال رشد فاقد مدارس است (در بعضی از مدارس موازی با کلاسها تا حرف "F" وجود دارد) و کودکستان (تعداد گروه ها به 50 نفر فاجعه بار می رسد). به نظر می رسد مقامات در تلاش هستند کاری انجام دهند ، اما نه یک مدرسه ، نه یک کودکستان و نه یک جاده به سرعت ساخته نمی شود. و ده ها مورد از آنها مورد نیاز است ...
13. کراسنودار یک شهر ورزشی است. البته در سالهای اخیر ، به لطف سرگئی گالیتسکی ، این شهر در ورزش با FC Krasnodar همراه بوده است. این باشگاه در سال 2008 تأسیس شد و تمام مراحل سلسله مراتب فوتبال روسیه را طی کرده است. در فصول 2014/2015 و 2018/2019 ، "Bulls" ، به عنوان تیم نامیده می شود ، در لیگ برتر فوتبال روسیه در رده سوم قرار گرفت. کراسنودار همچنین موفق شد فینالیست جام روسیه شود و به مرحله پلی آف لیگ اروپا راه یابد. او فینالیست جام روسیه و یکی دیگر از باشگاه های کراسنودار "کوبان" بود ، اما به دلیل مشکلات مالی این تیم که از سال 1928 وجود داشت ، در سال 2018 منحل شد. باشگاه بسکتبال "لوکوموتیو-کوبان" دو بار قهرمان جام روسیه و قهرمان لیگ VTB یونایتد شد ، در سال 2013 قهرمان یوروکاپ شد ، و در سال 2016 سومین برنده جایزه یورو لیگ شد. باشگاه هندبال مردان SKIF و همچنین تیم های والیبال مردان و زنان دینامو در دسته های برتر روسیه بازی می کنند.
14. فرودگاه کراسنودار که اخیراً به نام کاترین دوم نامگذاری شده است ، نام پاشکوفسکی را نیز دارد. دروازه های هوایی کراسنودار در شرق شهر واقع شده اند ، نه چندان دور از مرکز - شما می توانید با واگن برقی به پاشکوفسکی بیایید. از نظر تعداد مسافران ارائه شده ، این فرودگاه در روسیه در رتبه 9 قرار دارد. ترافیک مسافران در فرودگاه پاشکوفسکی فصلی مشخصی دارد - اگر در ماه های زمستان بیش از 300 هزار نفر از خدمات آن استفاده می کنند ، در تابستان این رقم تقریبا به نیم میلیون نفر می رسد. حدود 30 شرکت هواپیمایی پروازها را به شهرهای روسیه ، کشورهای CIS و همچنین ترکیه ، ایتالیا ، امارات متحده عربی ، یونان و اسرائیل انجام می دهند.
15. در تلاش برای کسب عنوان یکی از پایتخت های روسیه ، کراسنودار خوب است که سینماگران را در محبوبیت خود مشارکت دهد. آنها تا کنون ، صریحاً با توجه خود شهر زیبا جنوبی را خراب نکرده بودند. فیلم های معروفی که خیابان های کراسنودار نوعی آنها محسوب می شود را می توان با انگشتان یک دست شمرد. اینها ، اول از همه ، هر دو اقتباس از سه گانه الکسی تولستوی "راه رفتن در رنج" است (1974 - 1977 ، V. Ordynsky و 1956 - 1959 ، G. Roshal). در کراسنودار فیلم های کاملاً مشهوری فیلمبرداری شده است "در مرگ من ، لطفاً Klava K. را سرزنش کنید." (1980) ، یادگاری برای دادستان (1989) و فوتبالیست (1980). آخرین فیلمی که تا به امروز در کراسنودار فیلمبرداری شده نیز به موضوع فوتبال اختصاص دارد. این "مربی" دانیلا كوزلوفسكی است.
16. یک زیردریایی واقعی در کراسنودار وجود دارد. آنقدر واقعی که طبق دوچرخه معمول ، در اوایل دهه 1980 ، یک شرکت مست تقریباً یک قایق را از اسکله ربود (یا حتی ربود ، اما سریعاً گرفتار شد). قایق M-261 در "پارک 30 سال پیروزی" است. وی پس از انصراف از ناوگان دریای سیاه به کراسنودار منتقل شد. در دهه 1990 موزه بسته شد و قایق در وضعیت اسفناکی قرار داشت. سپس رنگ آمیزی و وصله شد ، اما کار موزه از سر گرفته نشده است.
17. جدیدترین مروارید کراسنودار استادیومی به همین نام است. بودجه ساخت و ساز توسط مالک باشگاه فوتبال "کراسنودار" سرگئی گالیتسکی تأمین شد. ساخت این ورزشگاه دقیقاً 40 ماه به طول انجامید - ساخت آن در آوریل 2013 آغاز شد ، در سپتامبر 2016 به پایان رسید. کراسنودار در آلمان طراحی شد ، توسط شرکت های ترکیه ساخته شد و تدارکات داخلی و خارجی توسط شرکت های روسی توسعه یافت. ورزشگاه کراسنودار بیش از 34 هزار تماشاگر دارد و یکی از بهترین استادیوم های جهان در کلاس خود محسوب می شود. از نظر ظاهری شبیه کولوسئوم رومی است. این استادیوم در مجاورت یک پارک شیک قرار دارد که ساخت آن پس از افتتاح عرصه فوتبال ادامه یافت. هزینه پارک با قیمت یک استادیوم قابل مقایسه است - 250 میلیون دلار در مقابل 400 دلار.
18. در حالی که در همه جای روسیه تراموا یک نوع حمل و نقل غیر سودآور اعلام شده است که پیامدهای مربوط به آن برای خطوط تراموا است ، در کراسنودار آنها حتی موفق می شوند به هزینه تراموا به حمل و نقل دیگر کمک کنند.علاوه بر این ، کراسنودار قصد دارد در سال های آینده بیش از 20 کیلومتر خط جدید تراموا ایجاد کند و 100 ماشین جدید خریداری کند. در عین حال نمی توان گفت که تراموا در کراسنودار به نوعی فوق مدرن بود. تعداد کمی ماشین جدید وجود دارد ، هیچ وسیله الکترونیکی مانند اطلاعات GPS در هر توقف وجود ندارد و پرداخت (28 روبل) گاهی به صورت نقدی پذیرفته می شود. با این حال ، شبکه گسترده ای از خطوط ، فواصل کوتاه جابجایی و نگهداری وسایل نقلیه و ریل ها به تراموا اجازه می دهد تا به عنوان یک حمل و نقل شهری محبوب شناخته شود.
19. در مقایسه با اکثریت قریب به اتفاق شهرهای روسیه ، آب و هوای کراسنودار عالی است. یخبندانهای شدید در اینجا نادر است ، حتی در ژانویه میانگین دما +0.8 - + 1 درجه سانتیگراد است. سالانه معمولاً حدود 300 روز آفتابی وجود دارد ، میزان بارش به طور مساوی توزیع می شود. با این حال ، از نظر راحتی ، همه چیز خیلی گلگون نیست. در بهار و پاییز ، آب و هوا در کراسنودار بسیار خوب است ، اما در تابستان ، به دلیل رطوبت و گرمای زیاد ، بهتر است دوباره بیرون بیرون نزنید. از تهویه مطبوع به طور گسترده در محل استفاده می شود ، شبکه ها و پستهای برق نمی توانند مقاومت کنند. در زمستان ، به دلیل رطوبت یکسان ، حتی کمترین یخ زدگی همراه با باد منجر به یخ زدگی جاده ها ، پیاده روها ، درختان و سیم ها می شود.
20. میدان خود در کراسنودار از 15 ژانویه 1961 ، مدتها قبل از جریان اصلی میدان ، آغاز شد. نام "onizhedete" کراسنودار واسیلی گرن بود - یک سرباز وظیفه سعی در فروش آشغال های اداری در بازار داشت. وی توسط گشت نظامی بازداشت شد. جمعیت خشمگین سعی در دفع قربانی رژیم داشتند. مأموران اجرای قانون بی تحرک بودند و حوادث مانند یک گلوله برفی می پیچید. جمعیت ابتدا به سنگر پلیس و سپس واحد نظامی حمله ور شدند ، اما تنها به ظاهر یک قربانی مقدس دیگر دست یافتند - یک دانش آموز دبیرستانی ، که توسط گلوله نگهبانان در واحد نظامی کمانه شد. هدف بعدی شهروندان خشمگین کمیته شهر حزب بود. در اینجا حمله موفقیت آمیز بود - حزب های دموکرات از طریق پنجره ها فرار کردند ، شهروندان موفق شدند بسیاری از موارد مفید را برای ادامه مبارزه به دست آورند: فرش ، صندلی ، آینه ، نقاشی. معترضان خسته درست در ساختمان کمیته شهر به رختخواب رفتند. صبح ، آنجا دستگیر شدند. محرمانه شناسایی شد ، پرونده های قضایی تشکیل شد و به نظر می رسد که آنها حتی دو حکم اعدام نیز صادر کرده اند. اما مقامات هیچ نتیجه ای نگرفتند - آنها مجبور شدند در نووچرکاسک به طور جدی شلیک کنند.
